#1578
Derya Ergüvan
Katılımcı

Neoklasik Örgüt Kuramı ifadesi ilk kez Willim G.Scott tarafından ortaya atılmıştır.İnsan Ilişkileri Okulu’nun bulguları ve diğer davranışçı çalışmalar Klasik Örgüt Kuramı ile birleşerek Neoklasik Örgüt Kuramı ‘nı meydana getirmiştir. Neoklasik Örgüt Kuramı ‘nın kurucuları 1910-1940 yılları arasında yükseköğretimlerini klasiklerin kavram ve ilkelerine dayanarak oluşturmuşlardır.Kurt Lewin’nin grup davranışı ve liderlik araştırmaları,Jacop Moreno’nun insan ilişkilerini açıklamaya yönelik sosyometri çalışmaları .Bu kuramı besleyen diğer gelişmeler olacaktır.1920 1950 arasında toplumda meydana gelen diğer bazı değişikliklerde Neoklasik Örgüt Kuramı ‘nın doğuşuna zemin hazırlamıştır. Neoklasik Örgüt Kuramı ‘nın Kronolojik Gelişimini ele aldığımızda;Neoklasik Örgüt Kuramı 1930 lardan itibaren ortaya çıkan Beşeri Münasebetler Okulu ile başlamış,İkinci Dünya Savaşında gelişimi durmamış 1950 lerde pik e yükselmiştir.1960 lardan itibaren örgütsel davranış alanının doğuşu ile yeniliğe açılmıştır.Beşeri Münasebet ifadesi yerini Örgütsel Davranış almıştır.2.Dünya savaşı ‘ndan sonra da Chigago,Cornell,Yale Harvard ,Michigon,Ohio Üniversitelerinde ve İngiltere de Sanayi ilişkileri ,Beşeri ilişkiler,İşçi yönetim ilişkileri ,Sosyal araştırmalar vb altında üniversite birimleri kurulmuştur.Neoklasik Kuramın esasları ise;İşbölümü,Ürüne ve Coğrafya ya göre bölümleme ,Basık yapı,Adem-i Merkeziyetçilik,Demokratik liderlik,Komiteler aracılığıyla yönetim,Biçimsel olmayan örgüt başlıkları adları altında sıralanmıştır. Neoklasik kuramda dikkat çeken Beşeri Münasebetler Okulu ‘ndan etkilenen Mc Gregorun X ve Y kuramları olmuştur.X ve Y kuramına göre iki tip insan vardır.Bunlar X insanı Y insanı olmuştur.X kuramı klasik örgütü, Y kuramı neo-klasik örgütü temsil etmiştir.X kuramına göre; İnsan yönetilmeyi sever,sorumluluktan kaçınır ,hırslı değildir,insan bencildir,İnsan yenilikten değişimden hoşlanmaz.Y kuramına göre ise tam tersi durum söz konusudur. Buna göre;İnsan işten kaçmaz,çalışmayı kendine tatmin kaynağı olarak görür,bir insan işini ve arkadaşlarını severse kendi özdenetimini geliştirir,daha yararlı hizmet eder.Örgütsel amaçlara bağlılık onların elde edildiğinde olacak ödüllere bağlıdır,çalışan ödüllendirilirse takdir görülmesi isteği iş tatminini artırır,ve iş ile bütünleşir gibi tümceler de bu kurama aittir.