Modern bürokrasinin ilk sistematik çalışmasını Max Weber yapar. Weber’ in kuramının çıkış noktasını oluşturan unsurlar ise geleneksel bürokrasilerin verimsizliği buna bağlı olarak eski yönetim biçimleri olan geleneksel bürokrasilerin modern örgütlerin ihtiyacını karşılayamaması ve yönetim biçiminin şahsi oluşudur. Weber’e göre bir bürokratik örgüt, üyelerinin bireyselliğinin giderildiği oranda etkili bir şekilde görev görmektedir. Bürokrasi, resmi işlerden sevgi, nefret ve bütünüyle duygusal, yani denetimden kaçan öğelerin, ortadan kaldırılmasında ne kadar kusursuz bir şekilde başarılıysa o kadar mükemmel gelişmektedir. Gelelim ideal bürokraside olması gereken özelliklerden bahsedecek olursak bu özellikler: 1)Yetki ve görevler kurallarla önceden tespit edilmiştir. Bürokratik örgütün amaçlarının gerçekleşmesi için yerine getirilmesi gereken faaliyetler, biçimsel görevler olarak belli bir usulle uygun bir şekilde dağıtılmıştır. 2) Yönetimde bir hiyerarşi söz konusudur. Kısaca kuruluştaki bireylerin belirli faktörlere bağlı olarak statü, görev, alt ve üst arası ilişkileri diyebiliriz. 3) Kurallara ve usullere bağlılık, burada önceden belirlenmiş öğrenilmiş ve öğrenilebilen iki tür kural vardır. Bunlar davranış kuralları ve teknik kurallardır. Örgüt normlarına aykırı hareket etmemek burada önemli bir husustur. Bununla birlikte çalışanların hangi durumlarda ne yapması gerektiği, nasıl ve ne zaman yapması gerektiği de yine bu kurallar sayesinde belirlenmiş olup buna göre hareket edilmiştir. 4)Teknik uzmanlık , burada görevlere özel eğitim görmüş yapılacak işte donanım sahibi bireylerin getirilmesini ifade eder.5) Memuriyet bir meslektir, Weber bürokrasinin çalışanlarına memur demektedir.6) Yazılı belgeler; bürokraside alınan kararlar, yapılan işlemler, uygulamalar yazılı bir şekilde kayıt altına alınır ve haberleşme / evrak vb. isimlerden geçer, kütüklere kaydedilir ve arşivlerde saklanır.7) Gayrişahsilik , bürokrasi gayrişahsi bir sistem olmak üzere tasarlanmıştır. Gayrişahsilik kişilere, kişisel özelliklere bağlı olmamak demektir. Bu prensip, bürokrasinin yukarıda saydığımız diğer özelliklerinin nihai hedefi gibi düşünülebilecek kadar önemli olan bir prensiptir.
