Modern Dönem

[Volkan Göçoğlu]

Modern Dönem Örgüt ve Yönetim Yaklaşımlarının genel özellikleri, Klasik ve Neo-Klasik dönem ile karşılaştırılması…

[EHNUR ŞEN]

MODERN DÖNEMİN DİĞER DÖNEMLERLE KARŞILAŞTIRILMASI :
– İlk iki dönemde örgütün yapısı ve yönetim fonksiyonlarından bahsettik. Örgütü kapalı bir kutu olarak gördük ve içini inceledik. Bunları incelerken bunun dışında örgütün dış tarafını göz ardı ettik. Dış tarafı derken kastettiğimiz örgütün çevresi, bu çevreyle ilişkileri, örgütün çevreden etkilenmesi ve çevredekileri etkilemesidir.
– Klasik ve Neo-klasik dönemlerde örgüt kapalı bir sistem Modern dönemde ise açık bir sistemdir.
MODERN DÖNEM
Modern dönem çevre ve ilişkileri inceliyor ve bunun yani çevrenin farkına başlanıldığı dönemdir. Biz bu dönemde açık sistem nedir ?, Kapalı sistem nedir ? bunları göreceğiz.
Modern dönemde iki yönetim anlayışı var. Bunlar :
-Sistem Yaklaşımı
-Durumsallık Yaklaşımı
SİSTEM YAKLAŞIMI :
Bu yaklaşımı ortaya koyan Bertalanffy adında bir biyologdur. Bertalanffy canlı organizmaları inceliyor ve her organizmanın bir alt sistemi vardır diyor. Bu canlı organizmalar bir üst sisteme bağlıdır ve alt sistemleri vardır. Her sistem alt ve üst sistemi etkiler, etkileşim içindedir.
Bu görüşü Sosyal bilimciler daha sonra alıp örgütleri incelerken örgütü de birer canlı varlık olarak ele alıyorlar. Örgütlerde çevreleriyle ilişkililer ve etkilenirler diyorlar.
Diğer bir yaklaşım ise
DURUMSALLIK YAKLAŞIMI :
Durumsallık yaklaşımında ise çevredeki değişimlere, belirsizliklere ve belirsizlik düzeylerine göre örgütün ve yönetimin değişebileceğini inceleyeceğiz.

[Sümeyye Demirbaş]

Modern Yaklaşımın diğer dönemlere göre farkı:
Klasik ve Neo-klasik yaklaşımda örgüt yapısı ve fonksiyonları konuşulurken dış etmenler ele alınmıyordu.Modern yaklaşımda ise dış etmenlerin de var olduğu göz önüne alınarak,bireyin dış çevresinin de durumu,işi etkileyebileceği ele alındı.
Modern Dönem:Bu dönemde dıştaki etmenler örgüt yapısının içine dahil edilir.Örgüt açık bir sistemdir.Örgütün çevresi ile ilişkisini ele alır.Çevredeki etmenler içeri girip-ürün olarak dışarı çıkar.
Modern dönemde iki yönetim anlayışı vardır:
-Sistem Yaklaşımı: Bertalanffy adında bir biyolog sayesinde ortaya çıkarılmıştır.Bu biyolog her canlının bağlı olduğu üst ve alt sistemler olduğunu düşünür.Ve hepsinin birbiri ile ilişkisi olduğunu söyler.Daha sonra bu durum örgütlere genelleniyor.
-Durumsallık Yaklaşımı: Çevredeki değişim ve belirsizliklere göre örgüt yapısınındaki durumu ele alır.

[zeynep şevval şen]

İş ve örgüt çalışmalarına klasik yaklaşımı, insan yönetiminde ise neo-klasik yaklaşımlar söz konusudur. Üretim için yönetim bilimi yaklaşımı
yöneticiler için sayısal, matematiksel sistem modellemeleri üzerinden gidilmiştir. 2.Dünya savaşından sonra insan gücünü daha verimli kullanılması
üzerine çalışılmıştır. Yönetim Bilimi yaklaşımı ayrıca bilimsel karar verme aşamalarını geliştirmiştir.

[Derya Ergüvan]

Modern Yaklaşımı diğer dönemlere göre farklarını sıralayacak olursak;
– Modern yaklaşım bir biyolog tarafından ortaya konulmuş oysa diğer dönemlerde yöneticilik yönetim ile ilgili kişiler tarafından ortaya konmuştu.
– Modern Yaklaşımda örgütü açık bir sistem olarak tanımlar.Oysaki diğer dönemlerde kapalı bir sistem olarak ele alınırdı.Böylece insan davranışını tamamen kontrol edebileceği varsayılan katılıklar kurgulamalı önermeleri bu yolla örgüt dışı dünyanın kuvvetlerini ve etkilerini ihmal etmeleri örgütleri doğru anlamayı önlüyordu ve örgüt çevrelerinin değişen etkilerine de doğru yanıt vermeye ket vuruyordu.Modern yaklaşımcılar da örgüt içerisinde yaşananların,örgüt dışındaki sebeplerinin araştırılmasını önermişler.
MODERN YAKLAŞIM’IN GENEL ÖZELLIKLERİ
Bu dönemde örgüt açık bir sistem içerisinde ele alınmıştır.Çevreye önem vermişlerdir.Bu dönemde iki yaklaşım vardır;
Sistem Yaklaşımı ve Durumsallık yaklaşımı
Sistem yaklaşımı:Örgüt ve yönetim kuramlarını ‘modern örgüt ve yönetim kuramı
evresine geçiren dönüm noktası olarak kabul edilir.Bu yaklaşım biyolog olan Bertalanfy tarafından oluşturulmuştur.Yaklaşım fen biliminden doğar ve bu ihtiyaca cevap vermek amacıyla oluşturulmaya başlanmış.Bu kuram örgütleri çevreleriyle girdi çıktı alışverişinde bulunan açık sistemler olarak tanımlar.Çevreden alınan girdiler alt sistemler tarafından dönüştürülüyor ve çevreye çıktılar veriliyor.
Durumsallık yaklaşımı:Bu kuram,Sistem yaklaşımının açık sistem olarak tanımladığı örgüt anlayışı üzerine temel edinmiştir.Bu kurama göre her zaman ve her yerde geçerli bir en iyi örgüt yapısı ve yönetimi yoktur;iyi örgüt yapısı ve yönetimi koşullara bağlıdır.Örgütün içinde bulunduğu durum incelenir ve duruma uygun olan yönetim tercih edilir.Bu kuramın ayırt edici özellikleri ise gerçek hayatta olanı incelemesi ,örgütün iç ve dış unsurlarını aynı anda birbirleriyle ilişki içerisinde tanımlaması ve ampirik olarak incelemesidir diyebiliriz.

[çiğdem karahasan]

Modern Dönem: Çalışanların karmaşık olduğunu ve çeşitli faktörler tarafından motive edildiğini öne sürmektedir. Örgütler dinamik ve açık sistemler olarak ele alındığı için değişim ve karmaşıklık bu kuramın üzerinde durduğu temel noktadır. Sistem yaklaşımı ve durumsallık yaklaşımı kollarına ayrılır.
1.Sistem yaklaşımı
Fen bilimlerinden doğar ve bu alanda gelişmeye başlanır.
Örgüt ve yönetim kuramlarını ‘modern örgüt ve yönetim kuramları’ evresine geçiren dönüm noktasıdır.
Genel sistem kuramı, sibernetik, doğal sistemler, açık sistemler, karmaşık adaptif sistemler, sistem yaklaşımını çalışma alanları arasında yer alır.
-Genel sistem kuramı: Katz ve Kahn tarafından yayımlanan kitabı ‘açık sistem yaklaşımı’ üzerinde yaygınlaşmasına büyük etkisi olmuştur. Biyolog olan Bertalanfy öncülüğünde ortaya konmuştur. Katz ve Kahn örgütü açık sistem olarak tanımlar, diğer kuramlardan farkı çevredir. Bertalanffy’ın eserlerinde sistem yaklaşımının temel kavramları şunlardır : sistem,alt sistem, çevre, sınır, girdi, dönüşüm süreci,çıktı, kapalı sistem, açık sistem, feedback ,denge, durağan denge, dinamik denge, entropi.
-Rasyonel Sistem -Doğal sistem – Açık Sistem( W.R.Scott’a göre sistemler)
Rasyonel s. :Belirli bir amacı gerçekleştirmek için tasarlanmış her yönüyle kontrol edilebilir olduğu varsayılan yapıdır.
Doğal s.:Matematiksel kesinliği olan açıklamalar yerine toplumu sosyal bir sistem olarak kavramsal olarak incelemeye çalışır.Mayo, Roethlisberger, Merton ve Bernard tarafından örgüt incelemelerinde kullanılmaya başlanır.
Açık s.:Canlılarda olduğu gibi örgütlerde yaşamlarını sürdürebilmek için çevresinden birtakım girdiler almak ve çevresine çıktılar sunmak durumundadır.
-Sibernetik Sistem Olarak Örgütler
Matematikçi Norbert Werner tarafından 2. Dünya savaşı sırasında hava savunma sistemleri üzerine çalışırken geliştirilir. Sibernetik olarak tanımlanan örgüt,sistemin kendi kendini düzenlemesi, yönlendirmesi üzerine kurgulanır. Kenneth Boulding, Weimer’ın sibernetik kavramıyla Bertalanfy’ın genel sistem kuramını birleştirir.9 kademe halinde hiyerarşik bir sıra önerir.
Çerçeve, muntazam, sebernetik sistemler, açık sistemler, tasarımlı büyüme sistemleri, iç farkındalığı olan sistemler, sembol kullanılabilen sistemler, sosyal sistemler, aşkın sistemler.
ilk üçü fiziki sistemlerdir;4,5,6 biyolojik sistemlerdir.7 ve 8 insan sistemi ve sosyal sistemdir.
SİSTEM YAKLAŞIMININ DEĞERLENDİRİLMESİ
Bu kurama yöneltilen en önemli eleştiriler: Sınır kavramı, sistem yaklaşımı kullanıldığında tüm evren üst alt sistem bağlantısı içerisine girmektedir, denge kavramının farklı anlamlara gelebilmesi, sosyal sistemlerin çok sayıda değişken içermesi, sistemlerin birbirini etkileyememesi, soyut ve genel kavramlara ve açıklamalara yer vermiş uygulanabilir ilkeler geliştirmemiştir.
Genel sistem sadece bir kavram değil diğer bilim dallarını birleştirerek kavram çatısı oluşturmuştur. Düşünce tarzı yaklaşım olarak tanımlanmıştır.

MODERN DÖNEMİN KLASİK VE NEO KALİSK DÖNEMİ İLE KARŞILAŞTIRILMASI
Klaisk ve neo klasik dönemde örgüt kapalı bir kutu olarak düşünüldü; yönetim, yöentici, örgüt yapısı, çalışanlara karşı tutumlar işlendi. Modern dönemde ise örgütün aslında kapalı kutu değil bir çevresi olduğu, dışsallığında yönetime etkisi anlaşıldı.

[sevgi yiğit]

modern dönem ile diğer dönemlerin karşılaştırılması:
klasik ve neo-klasik dönemlerde örgüt yapısı ve yönetim fonksiyonlarını ele almışlardır.örgüt kapalı bir sistem olarak görülmüştür,dış etmenlerin pek önemi yoktur.modern dönemde ise örgüt açık bir sitem olarak görülnmüş,kapalı kutu olmaktan çıkmıştır.dış etmenlerin var olduğu bir dönemdir.bu husuta çevre önemli bir etken haline gelmiştir.
modern dönemde iki yönetim anlayışı vardır bunlar:
1-sistem yaklaşımı:bu yaklaşım örgüt ve yönetim kuramlarını,modern örgüt ve yönetim kuramları evresine geçiren dönüm noktası olarak kabul edilir.Bu yaklaşımı ortaya koyan Bertalanfy adında bir biyologdur.sistem yaklaşımı kendi başına müstakil bir okul değildir.aynı yöntemi kullanmak dışında başka ortaklığı olmayan farklı çalışmalara verilen addır.bu yaklaşımı önemli isimlerinden birileri olan katz ve kahn öncelikle neo*klasiklerdeki gibi örgüt içi motivasyonundan bahsederler.ayrılan noktaları ise çevrenin farkında olmalarıdır. bazı temel kavramalrı vardır:çevre.girdi,dönüşüm,çıktı,sistem,kapalı sistem,açık sistem,geri bilidirim…vb
2-durumsallık yaklaşımı;bu kurama göre her zaman ve her yerde geçerli bir en iyi örgüt yapısı ve yönetimi yoktur;iyi örgüt yapısı ve yönetimi koşullara bağlıdır.Örgütün içinde bulunduğu durum incelenir.ve duruma uygun olan örgüt ve yönetim biçimi tercih edilir.

[KEZBAN KUTLU]

Modern Dönem: Çalışanların karmaşık olduğunu ve çeşitli faktörler tarafından motive edildiğini öne sürmektedir. Örgütler dinamik ve açık sistemler olarak ele alındığı için değişim ve karmaşıklık bu kuramın üzerinde durduğu temel noktadır. 1-Sistem yaklaşımı ve 2-Durumsallık yaklaşımı olarak 2 kola ayrılır.
SİSTEM YAKLAŞIMI :
Bu yaklaşımı ortaya koyan Bertalanffy adında bir biyologdur. Bertalanffy canlı organizmaları inceliyor ve her organizmanın bir alt sistemi vardır diyor. Bu canlı organizmalar bir üst sisteme bağlıdır ve alt sistemleri vardır. Her sistem alt ve üst sistemi etkiler, etkileşim içindedir.
Bu görüşü Sosyal bilimciler daha sonra alıp örgütleri incelerken örgütü de birer canlı varlık olarak ele alıyorlar. Örgütlerde çevreleriyle ilişkililer ve etkilenirler.
DURUMSALLIK YAKLAŞIMI :
Durumsallık yaklaşımında ise çevredeki değişimlere, belirsizliklere ve belirsizlik düzeylerine göre örgütün ve yönetimin değişebileceğini inceleyeceğiz.
MODERN DÖNEMİN GENEL ÖZELLİKLERİ:
1-Örgütler açık sistem olarak görülmeye başlanır
2-Örgüt sistemler ve alt sistemler
3-Örgüt ve çevre ilişkisi
4-Rasyonal, Doğal ve Açık Sistem olarak örgütler
MODERN DÖNEMİN KLASİK VE NEO KLASİK DÖNEMİ İLE KARŞILAŞTIRILMASI:
Klaisk ve neo klasik dönemde örgüt kapalı bir kutu olarak düşünülür;yönetim, yöentici, örgüt yapısı, çalışanlara karşı tutumlar işlendi. Modern dönemde ise örgütün aslında kapalı kutu değil bir çevresi olduğu, dışsallığında yönetime etkisi anlaşılır.

[Gizem Günyüzü]

Modern Kuram, Çalışanların karmaşık olduğunu ve çeşitli faktörler tarafından motive edildiğini öne sürmektedir. Örgütler dinamik ve açık sistemler olarak ele alındığı için değişim ve karmaşıklık bu kuramın üzerinde durduğu temel noktalar olarak karşımıza çıkar. Modern dönem bu yönüyle klasik ve neoklasik dönemden farklıdır. Modern yönetim anlayışına göre örgütler, çevreden belirli girdiler alan, bunları belirli bir dönüşüm sürecinden geçirerek çevreye çıktılar sunan ve kendi içinde birbirleriyle ilişkili alt sistemler ve işlevlerden oluşan toplumsal sistemlerdir. Modern yönetim akımı sistem yaklaşımı ve durumsallık yaklaşımı olmak üzere ikiye ayrıldığını söyleyebiliriz.

[Kader Fırat]

Bu dönemin diğer dönemlerden farkı ve aynı zamanda en önemli özelliği, örgütün iç yapısıyla birlikte dış etkenlerinin de incelenmiş olmasıdır. Önceki dönemlerde kapalı bir kutu gibi görülen, çevresi gözardı edilen örgütler bu dönemden itibaren “açık sistem” olarak görülmeye başlandı. Açık sistem dediğimiz şey; çevre ile etkileşimi olan, girdi alıp çıktı veren sistemdir. Daha önceki dönemlerde örgütün iç yapısı olan yöneticiler, çalışanlar vs. incelenirken; burada örgütün çevresi ile ilişkileri, örgütün çevreden etkilenmesi ve örgütün çevreyi ve çevresindekileri etkilemesi kısımları farkına varılıyor. Örnek olarak; bir fabrikanın dışardan hammadde alması “girdi”, burada işleyip çevreye ürün olarak sunması “çıktı” olarak gösterilebilir. Fabrika hammadde alarak çevreden etkilenir ve bunu işleyip ürün olarak sunarak da çevreyi etkilemiş olur.Örgüt, sistemler ve onların alt sistemleri şeklinde oluşur. Bu dönemde Sistem ve Durumsallık olarak iki yaklaşım ele alınmıştır.

[Yazar]

Yazılar